Հոգիս դարձավ աշնան տերև,
Քամին քշեց տարավ վերև
Դարձա ծովի լքված մի նավ,
Չունենալով ոչ մահ, ոչ ցավ:
Ու բարձրացրի ձեռքերս վեր
Ու գոռացի փրկիր ինձ տեր, փրկիր ինձ տեր.............
Քամին քշեց տարավ վերև
Դարձա ծովի լքված մի նավ,
Չունենալով ոչ մահ, ոչ ցավ:
Ու բարձրացրի ձեռքերս վեր
Ու գոռացի փրկիր ինձ տեր, փրկիր ինձ տեր.............
Моя душа стала листом осени,
Ветер поднял нас наверх
Я стал заброшенным кораблем,
Без смерти и боли.
И я поднял руки вверх
И кричи, чтобы спасти меня, спасти меня .............
Ветер поднял нас наверх
Я стал заброшенным кораблем,
Без смерти и боли.
И я поднял руки вверх
И кричи, чтобы спасти меня, спасти меня .............
У записи 1 лайков,
0 репостов.
0 репостов.
Эту запись оставил(а) на своей стене Гоар Маранова
